Όταν κλείνει πίσω μουη πόρτα του σπιτιού σου,κάνω πως πιστεύω στον Θεό
Είναι που με τόσαφοβικά παραπετάσματα
και τόσεςαδικοχαμένες ομορφιές
κινδυνεύουμε να πεθάνουμε θνητοί.
Έτσι κι εγώ, που ως τώρα μ’εχω δει να στερεύω μ’έχω δει να μαντεύω ένα μέλλον αντίγραφο αγναντεύω την γλώσσα σου να γκρεμίζει τις ρίμες κ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου