χου αμ αι κιντινγκ

Ανάμεσα στο
"η ομορφιά σου με εξουθενώνει"
και στο "απόψε θα γαμηθώ
με τον τάδε"
υπάρχει
ένα κακοσερβιρισμένο
τζιν τόνικ γλυκερό
σαν ποίημα ερωτικό
με ομοιοκαταληξία και φεγγάρια

Δεν θέλω να δω το πρόσωπό σου
να το φωτίζουν τ'άστρα
Δεν θέλω να σ'αγαπάω τις Κυριακές
Δεν θέλω να σε ταΐσω πανκέικς στο κρεβάτι
Δεν θέλω να σε πάω στην εκκλησία καβάλα στο λευκό μου άτι

Θέλω το χρόνο να μετρή-
σουμε που μένει
με τις γλώσσες μας
και να τελειώνεις
απανωτά
μέχρι το στόμα σου
να μετατραπεί
σε επιφώνημα

του ντου λιστ

1 . Να διαβάσω τον Μπαμπινιώτη εξώφυλλο με οπισθόφυλλο, για να βεβαιωθώ πως δεν υπάρχει λέξη που να σημαίνει "η μάνα που χάνει το παιδί της" και μετά να κάνω δακρύβρεχτο ποστ περί απουσίας(της λέξης).

2 .Να διαβάσω τον Μπαμπινιώτη εξώφυλλο με οπισθόφυλλο, για να βρω συνώνυμα του "εξουθενώνει".
Η ομορφιά σου με εξουθενώνει, η ομορφιά σου με αφυδατώνει, η ομορφιά σου με τσαλακώνει,
η ομορφιά σου με θυμώνει, η ομορφιά σου με πευκοβελόνει.

3. Να διαβάσω τον Μπαμπινιώτη εξώφυλλο με οπισθόφυλλο, για να βρω μια λέξη που περιγράφει εκείνη την κατάσταση που χαμογελάς πολύ,  τόσο που πιάνεται το σαγόνι σου και πονάς.

4. Να προσθέσω στο 2 "με καυλώνει".

5. Η ομορφιά σου μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι

6.Να διαβάσω τον Μπαμπινιώτη εξώφυλλο με οπισθόφυλλο, για να βρω μια λέξη που περιγράφει την άλλη κατάσταση, που είσαι συμπούρδελο(ωραία λέξη και πυκνή) για μέρες και ξαφνικά υπάρχει κάτι (κάτη) που σε κάνει, ρε παιδί μου, να θες να χαμογελάσεις πολύ, αλλά πρέπει να συγκρατηθείς, μέχρι που το σαγόνι σου πιάνεται και πονάς.

7. Να διαβάσω τον Μπαμπινιώτη εξώφυλλο με οπισθόφυλλο, για βρω ένα συνώνυμο της "Κυριακής στο σπίτι με τη μαμά μετά από τρεις μήνες και κάτι πένθος, ενώ εσύ παραμένεις πανέμορφη, πανέξυπνη και δε με θες"

8.Να γράψω κάτι για σένα που να μην περιλαμβάνει συνώνυμα ή παράγωγα του "καυλώνει".
Ούτε καν κάτι του τύπου " έλα να εμπλουτίσουμε τη λίστα με τους  λόγους που όταν σε βλέπω μου πιάνεται το σαγόνι".

9. γιου

βέρσους ντέθ

Έτυχε ο δρόμος

της επιστροφής -ο νοερός-

από το κοιμητήριο να

διασχίσει τους μηρούς σου

Ήσουνα, λέει, με το κεφάλι σου

στο πλάι να γέρνει

ξαπλωμένη και θλιμμένη

Κι αν τύχαινε να γίνει αλήθεια

η διάθεση της σάρκας σου ως

παυσίπονο δικό μου

η διάθεση του μέσου

                 και του δείκτη

                 και της γλώσσας μου ως

παυσίπονο δικό σου

θα'ταν ωραίο αυτή τη φορά

επάνω στο κρεβάτι να'μαι εγώ κι εσύ

και οι δυό να συμφωνούμε πως

στην άκρη του αρχίζει

αμείλικτος ο κόσμος.