Κυρίως όταν με πατάς
όταν με λιώνεις και μ' αφήνεις
μια μουσκεμένη θύελλα
στα σκαλοπάτια σου
-που τόση ανθρωποσύνη έχει ξοδευτεί
σε σκαλοπάτια και εξώπορτες, κι οι ξοδεμένοι
πιστεύουν ακόμη στον άνθρωπο τον μέγα
που αντιστέκεται ατσαλακωτος
στην πεπυρακτωμένη τήξη-
Κυρίως όταν σε περιμένω
ξεψυχώντας
γίνομαι
άνθρωπος ωκεάνιος
ζωσμένος σκοτάδια κι εκρήξεις
και σ'αγναντεύω να μου γκρεμίζεις
κάτω απ'τα ποδαράκια σου
αγάπη μου,
χαμέ μου,
όλο τον δυτικό πολιτισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου