νοτ ε πόεμ

Έτσι για να ξέρεις, σήμερα δεν μ’εβαλα νιώσω τίποτα απ’αυτά που φαίνονται αιχμηρά τυπωμένα. Απ’αυτά που ταιριάζουν στις οθόνες των κινηματογράφων της Αθήνας, που τόσο θα μ’άρεσε να τη αγαπάμε παρέα.

ξερίζωμα, απεξάρτηση ελπίδας, στο στήθος κρότοι [οι]    νύχτες που θερίζουν έρωτα συναγώμενο και χείλη παράσημα

Σήμερα ένιωσα απλώς πως μου λείπεις˙πως θέλω να σε πάρω τηλέφωνο και ταυτόχρονα δεν θέλω. Μ’αν σ’έπαιρνα σήμερα και σε πάρω κι αύριο, θα’ρθει μια μέρα που θα πρέπει να σε φανταστώ να γαμιέσαι με κάποιον άλλον, και δεν υπάρχει τίποτα το ποιητικό σ’αυτό.