Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Πειραιώς

Κορίτσι μου,

τ’ αστέρια κάποτε θα πέσουν στη γη
και θα’ναι χωμάτινα

Στις πελώριες τρύπες που θα σχηματιστούν
θα βουτάνοι άνθρωποι
γιατί στην κορυφή του Έβερεστ
το έτος διαρκεί 15 μικροσεκόντ λιγότερο
απ’ότι στην επιφάνεια της θάλασσας

Kαμιά φορά περνάω από την Πειραιώς
κι η ύπαρξή μου χάνει το νόημά της στα φανάρια ∙
                                                            τόσο εύκολα
σκέφτομαι πως θα ‘ταν να ζωντάνευαν τα χέρια της τοιχογραφίας
πως θα’ταν λες να υπήρχαν δυο πελώρια χέρια που προσεύχονται σε μας
πέρα από κείνα της μητέρας μας;

Oι φίλοι μου σε μετράνε σε λεπτά
είσαι λένε τόσες το πλήθος λέξεις

Εγώ λένε σε μετράω σε ήττες
και σε μερίδες των εξήντα εμ ελ


Αθροίζω πρωινές πρώτες σκέψεις,
εφηβικές παρορμήσεις που αναδύονται
                                                μουσκεμένες
απ’την παχιά ρευστή σκοτεινιά του
μελλοντικού μου μεσοβδόμαδου
                                         εαυτού

Άρα αν τα βάλουμε κάτω
δεν επιτρέπεται να σε σκεφτώ μεσημέρι


18/4/2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

θέσεις εργασίας

Προσκύνα τον. Κατάγεται από γενιά ληστών Οι πρόγονοί του σαπίζουν στα μάρμαρα κι ο νεροχύτης σου είναι τσίγκινος, μαλάκα  Λοιπόν, αν θέλουμε...