ΙΙΙ
Κουβαλάω την εξώπορτά σου
την ακουμπάω στο μαξιλάρι μου
την παίρνω στη δουλειά
την σέρνω μέχρι να νυχτώσει
και το πρωί
την ανακατεύω στον καφέ μου
μέχρι να σε δω
ξέροντας βέβαια πως μέχρι εκεί
μέχρι τα χιλιοτραγουδισμένα σκαλοπάτια σου θα με κρατήσεις
κι ύστερα θα μ'αφήσεις να γράφω ωδές
στο πόμολο της πόρτας σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου